Апракос 177
Седми~ца десz~таz по пzтьдесz~тнице
Рим., 119 зач., XV.30-33
(За? рf7i.) Брaтіе, молю1 вы2, гDемъ нaшимъ їҳсъ хrт0мъ и3 люб0вію д¦а, споспёшствуйте ми2 въ моли1твахъ њ мнЁ къ бGу, да и3збaвлюсz t противлsющихсz во їудeи, и3 да слyжба моS, ћже во їеrли1мэ, благопріsтна бyдетъ с™śмъ: да съ рaдостію пріидY къ вaмъ в0лею б9іею и3 ўпок0юсz съ вaми. БGъ же ми1ра со всёми вaми. Ґми1нь.
Мф., 73 зач., XVII.24-XVIII.4
(За? o7г.) Во врeмz џно, приступи1ша пріeмлющіи дідр†хмы къ петр0ви и3 рёша: ўч™ль вaшъ не дaстъ ли дідр†хмы; Глаг0лz: є4й. И# є3гдA вни1де въ д0мъ, предвари2 є3го2 їҳсъ, гlz: чт0 ти мни1тсz, сjмwне; цaріе зeмстіи t кjихъ пріeмлютъ д†ни и3ли2 кинс0нъ; t свои1хъ ли сынHвъ, и3ли2 t чужи1хъ; Глаг0ла є3мY пeтръ: t чужи1хъ. РечE є3мY їҳсъ: u5бо своб0дни сyть сhнове: но да не соблазни1мъ и4хъ, шeдъ на м0ре, вeрзи ќдицу, и3, ю4же прeжде и4меши рhбу, возми2: и3 tвeрзъ ўстA є4й, њбрsщеши стати1ръ: т0й взeмъ дaждь и5мъ за мS и3 за сS. Въ т0й чaсъ приступи1ша ўчн7цы2 ко їҳсу, глаг0люще: кто2 ќбw б0лій є4сть въ цrтвіи нбcнэмъ; И# призвaвъ їҳсъ nтрочA, постaви є5 посредЁ и4хъ и3 речE: ґми1нь гlю вaмъ, ѓще не њбратитeсz и3 бyдете ћкw дёти, не вни1дете въ цrтво нбcное: и4же u5бо смири1тсz ћкw nтрочA сіE, т0й є4сть б0лій во цrтвіи нбcнэмъ: